Ik ben, 1,2,3,4,5 6. Ook zes jaar. En ik ben nummer zes in de slaapkamer... ik noem en de anderen mezelf six. Ik ben niet zomaar mezelf. Ik ben biezonder. Ik had het zelf nooit door maar alleen biezonderen mensen worden hier gebracht. Misschien is het biezonder dat ik zes ben en al kan praten in me zelf en tegen anderen. Nee, ik kan het sowieso niet goed, ik zeg due in plaats die en soms in plaats kind. He! Nu zeg ik het wel goed! Ik blijf een mistery voor mezelf. Ik moet erachter komen wat mijn biezonderheid is.

Het is donker en koud, daarom doe ik de kleinste regenjas aan die ik kan vinden, ik ben eenmaal nou klein. Goed. Ik wil verder, ik wil ontsnappen. Maar dat gaat niet zo makkelijk... er zijn waarschijnlijk allemaal oplettende mensen die mij zoeken omdat ik verdwenen uit de slaapkamers. Maar goed ik moet wel weg al gaat het om 1000 euro ik wil hier weg. Dat komt dat ik de enige ben die het door heb wat ze hier doen... al due kinderen die hier zitten krijgen eten, heel veel eten. Ze worden groter en krijgen nig meer vetter eten, uiteindelijk worden ze op een wreede manier geslagd door een kok en worden ze voor de nieuwe kinderen die hier komen als een gerecht op tafel gezet! Was ik te snel? Ik weet het zelf ook niet precies maar zo’n vermoede heb ik wel. Hier wil je liever niet zijn... en daarom wil ik weg. 1,2,3,4,5 en 6. Six dat is mijn naam.

Binnenkort komt het echte verhaal dat ik heb gemaakt :)

Dit is dus een voorproefje van mijn nieuwe serie. Hef is een korte inhoud. Het is gebaseerd op een game maar ik heb het verhaal een beetje anders gemaakt. Sowieso is het verhaal een beetje vaag bij deze game. Maar ik ben er erg fan van dus daarom deze serie! Geniet er van zal ik zeggen! En puzzel jij ook mee met de codes, herinneringen, ideeën, ontsnap plannen en nog veel meer? Veel lees plezier! Liefs if!

DIT IS HET BEGIN VAN DE SERIE: LITTLE NIGHTMARES (gebaseerd op een game) HOPELIJK VINDEN JULLIE HEM LEUK! LATEN WE MAAR SNEL BEGINNEN BIJ HET BEGIN!!

In een donkere gevangenis, op een plek die onbekend is, word een meisje wakker. Haar zwarte haar zit een beetje door de war. Ze zit in een kamer met andere kinderen, allemaal verschillend. Maar ondanks dat weet ze een ding: ze wild weg! Ze sluipt de kamer uit en gaat een Luik door. Daar is een klein kamertje met een koffer met kleren. Het is daar koud, dus ze besluit om een gele regenjas aan te doen. Als ze de jas aan heeft gedaan, Ze is bang. Ze telt tot 10 om moed te rapen maar ze stopt bij de zes.Er komt een herinnering op. Six! Zo heet ze. Ze was moe en viel in slaap, op de koffer. Wat ze alleen niet wist dat hier “bijzonderen” mensen rondlopen. Die niks liever willen dan haar in hun handen te krijgen. Mensen met lange armen. Mensen met veel geheimen. Mensen aan elkaar. Mensen die zich zelf niet aan kunnen zien in de spiegel. Mensen die niemand tegen wil komen in deze nachtmerrie.

Ik heb een vraag: zal ik een nieuwe serie beginnen? Het is gebaseerd op een game “little nightmares” Er zit al een sport van Storyline bij maar het is nog een beetje vaag. Daarom wil ik er een verhaal van maken, het lijkt een beetje op het verhaal van de game maar dan net iets anders. Het is een spannend verhaal en er komen veel theorieën in voor die jij kan oplossen. Daarnaast is het super leuk en spannend om te lezen. Ik verdeel het dan in verschillende stukken, net als bij “keaskoppenstad” en “angst”. Zouden jullie dat leuk vinden? Liefs if 😄

De klok luid half 5 in de vroege morgen en ik ben al op. Om 7 uur vertrekken de walvisvaarders en ik moet een ton rum aan boord brengen. Ik was me gezicht met water uit de waterput. Ik trek mijn jurk aan en knoop mijn schort om mijn middel. Mijn moeder is al op om alle was op te halen in de stad. Ze is wasdame. Mijn vader is een brief aan het bezorgen, waar weet ik niet precies, zuider ofzo iets. Ik ben enigs kind. Het is inmiddels al 5 uur als ik mijn ontbijt op heb, een wortel met een stuk brood en melk van de geit in de stal verderop. Het is gelijk mijn luch. Ik loop naar de tonnen en zoek de ton waarop staat: RUM. Ik moet half 7 daar zijn om het af te leveren. Ze wouden het eerder hebben dan ze vertrekken, ik denk dat ze eerst gaan voorbereiden. Ze blijven lang weg. Maartje doet de andere ton. Daar zit wijn in. Als ik wou verrekken zie ik Isabel naar me toe rennen. Ik ben ontdekt, zegt ze hijgend. Wat hoe bedoel je? Zei ik tegen haar. Mijn vermomming heeft niet gewerkt dus ze hebben me gezien. Wie? Vroeg ik vragend? De agenten! Ik was al bijna vergeten dat ze gister al bijna gevangen genomen werd. Wat kan ik voor je doen? Vroeg in snel. Niks, zei ze. Ik wil niet dat jij in de problemen komt! Dankje.... maar je zusje dan? Daar kwam ik voor, hier al mijn gulden, koop medicijnen voor haar en eventueel wat eten en drinken. Maar jij dan? Vroeg ik. Ik ga voorlopig de gevangenis in.... denk ik.... nee! Riep ik iets te hard. Ssstttt! Sorry.... maar wat moet ik dan kopen? Pest zalf en drank. En als je wilt ook een klein beetje voor mij. Heb jij het ook al? Ehmm.... nou nog niet maar in krijg al de bijwerkingen dus ik wil het tegenhouden. Zei Isabel terwijl ze om haar heen keek. Slim van je... hier ik ga haar mijn armbandje. Maar die heb je gekregen van die aardige vrouw, zei Ze. Weet ik maar ze zei dat hij geluk brengt, dat kan jij wel gebruiken! Ssstttt, ik hoor ze.... Dankje dat je dit voor me doet! Ze gaf me een knuffel en fluisterde in me oor: je komt wel een keer langs he? Ja Tuurlijk! We namen afscheid en ze rende weg... hef is al rond 6 uur dus ik moet opschieten. Als ik er ben, bij de walvisvaarders, en de ton heb afgeleverd ga ik meteen naar het kruiden en genees winkeltje om de medicijnen en zalfjes te kopen. Ik heb 3 kruidenpapjes om op te eten voor het zusje van Isabel. Ik heb ook een bakje pest zalf voor haar. En ik heb 2 kruidenpapjes voor Isabel. een paar stukken brood en 2 wortels voor haar zusje. Ik zal het geven aan haar rond het middag uur. Toen ik er was, bij het zusje van Isabel, was ze me erg dankbaar. Ze was wat minder blij over dat Isabel in de gevangenis zat. Als ik weer aan het werk ga bedenk ik me dat ik vanavond , als het donker is, het stiekem aan Isa geef. Dus dat deed ik de wachters waren bij een hutje in de buurt. Ik nam de achterkant van de straat om bij haar te komen. Ze was bij het laatste tralies raam. Ze was dingen met steen op de muur aan het tekenen. Hier je kruidenpapjes tegen he wonden... Dankje, zei ze. En nu snel weg voordat je gesnapt wordt! Ik kom overmorgen mij je langs oké? Is goed zei ze blij, eindelijk bezoek, eindelijk praten met iemand die haar begrijpt denkt ze vast. Als ik weer thuis ben ga ik naar mijn stro bed en ga ik slapen. En wacht ik tot de klok 7 uur slaat in de morgen. De dag na de dag van vandaag.

De klok slaat 7 uur in de morgen. De deuren van huizen gaan open en de stad komt tot leven. Kinderen en volwassen werken in de stad. Voor een klein beetje geld. Er zijn ook mensen die niet werken, die zitten gevangen , hebben de pest of zijn gek. Maar ik Moet gewoon werken. Mijn handen doen pijn van het rollen van tonnen. Het is 1547, net half 8 in de ochtend en iedereen is al druk in de weer. Mensen wassen, bakken, schilderen, rollen, delen kranten uit, vegen en nog veel meer. Zo gaat het hier elke dag. En elke dag is anders maar je doet het zelfde werk. Wat hebben die edele massel dat zij lekker rijk en verwend zijn in hun lange en mooie jurken terwijl ik hier zit te werken in een jurk van 2 jaar oud die ik soms was. Zij zouden eens het werk moeten doen. Maar dat doen wij, burgers van keaskoppenstad. Opeens hoor ik een hard geschreeuw aan de kant van een gracht. Als ik er langzaam naar toe loop zie ik een hele menigte mensen kijken naar het water. Waar iemand in zwemt. Wat is er gebeurd vraag ik een van die mensen. Er is een edele in het water geduwd. Ik kon me lach bijna niet meer inhouden toen ik zag dat er inderdaad een edele in de gracht zit te klooien. Ze kan niet zwemmen en daarom springt er iemand anders in om haar te redden. Het is een man van rond de 20. Ik herken hem denk ik van de walvisvaarders. Hij kan natuurlijk wel zwemmen voor het geval dat hij overboord valt ofzo. Maar dan wordt ik opzij geduwd en zie ik Isabel rennen met twee agenten erachter aan. Zij was waarschijnlijk de gene die de edele in het water had geduwd. Ik ren erachter aan, ik neem een zijstraatje om de agenten net voor te zijn. Waarom ik dat doe? Omdat Isabel een vriendin van mij is. Ze is kranten verkoper. Ik sein met haar dat ze naar me toe moet komen. Als ze naast mij staat duw ik haar in een lege ton die naast mijn werkplaats sta. Ik doe net alsof ik de ton net heb neergezet. De agenten hebben niks door en rennen door. Ik wacht even tot ik ze niet meer zie rennen en laat Isabel uit de ton. Je hebt geluk gehad dat ik je langs me zag rennen anders zat jij nu in de gevangenis! Zei ik. Waar Isabel op antwoorde: ja dankje... als jij me niet had geholpen was het inderdaad anders afgelopen. Heb jij die edele in het water geduwd? Nee zei ze met een overtuigende stem. Wat dan? Vroeg ik. Ik heb misschien een of vier gulden uit iemands bedeltasje gepakt. Van wie dan? Van die edele... maar ik heb haar niet in de gracht geduwd zij viel zelf! Oké... zei ik. Je hebt geluk dat we in de buurt waren van mijn werkplek. Zei ik tegen haar. Ja.... hier, ik ging mijn huis in en pakte een jurkje die nog in de kast lag. Trek aan dan word je minder snel herkend. Misschien is hij een klein beetje strak , hij is namelijk van twee jaar terug. Ik ben klein voor mijn leeftijd, zei Isabel. Daar heeft ze gelijk in. We lopen naar buiten en pakken een mutsje van de was lijn. We hebben er meerdere, zei ik. Hier deze is blauw... dankje antwoorde Isabel vriendelijk. Ik ben blij dat je mijn vriendin bent. Ik ook. Hier een bezem, doe alsof je straat veger bent. Goed idee! Ik wil wel mijn kleren terug hé. En de bezem natuurlijk, zei ze lief. Ze is heeft wel lef die Isabel. Dat zegt Maartje altijd. Zij rolt ook tonnen samen met mij. Als Isabel uit het zicht is verdwenen ga ik terug naar de menigte en deed of er niks aan de hand was. En ging gewoon verder met mijn dag.

Voor dat ik op deze pagina ga schrijven wil ik fay super erg bedanken! Ik vind het zo leuk dat je dit voor me (en jou) hebt gemaakt!!! Heel heel heel erg bedankt dat ik mijn eigen pagina heb op jou SUPER LEUKE website!!!! xoxox if😍♥️😊😘